Zülfü Livaneli - Konstantiniyye Oteli

"Dünya tek ülke olsa, başkenti Konstantiniyye olurdu. "
Napoleon Bonaparte

Konstantiniyye Oteli
Yayın evi: Doğan Kitap
Sayfa Sayısı: 476
Notum: 4/5

KİTAP HAKKINDA SEVDİĞİM NOKTALAR
~ Bölüm başlarında Bizans ve Osmanlı tarihinden kısa Istanbul anekdotları verilmesi,
~ Yazarın diğer kitaplarına nazaran bu kitabında daha açık eleştiri yapması, hem de çekinmeden, göze soka soka... Bu durum, ınsanda "bir şeyler canına tak demiş olmalı" hissi uyandırıyor.
~ Bol iğneleme, ve bu iğnelemelerin gayet sıradan gibi görünüp, aslında büyük ve eleştirel bir zekânın ürünü olması.
~ Kitapta bir çok karakter ismi olmasına rağmen, "bu da kimdi?" gibi diye insana sordurmaması; akılda isim tutma zorunluluğu olmaması.
~ Bir çok yerde, olayı anlatırken Türkiye'den gerçek yaşanmış örnekler vermesi ve bazen bu örneklerin insanı kıkır kıkır güldürüyorken bazen de sinir etmesi.
~ Yazarın her okuduğum yeni kitabında hiç bır zaman kendini tekrarlamaması. Kendini aşması.

SEVMEDİĞİM ŞEYLER;
~ Sayfaları kitaplıkta bir iki sene dursa eriyecekmis gibi ince.
~ Sayfalar ince olduğu için neredeyse saydam! Arka tarafta yazılanlar okunabiliyor!
~ Sayfaları ince ve yarı saydam olduğundan her çevirişte yırtılacak hissi veriyor.
~ Yırtılma tehlikesi olduğu için ödünç vermeye hiç de uygun olmayan bir kitap :(
~ Bu kadar kalitesizliğe bu pahalılığı çözemedim doğrusu! Doğan Kitap hiç de güzel bir iş çıkarmamış!!!

( Tâbi ki yukarıdaki bütün artı noktalar benim şahsi düşüncem, eksiler ise bir çok okuyucunun ortak fikri)

Kitaptan sevdiğim cümlelerle yazımı bitiriyorum:

Çünkü insanlığın en büyük buluşunun kitap, en kötü buluşunun da okul olduğunu düşünen bir adamım.

İnsanların kısacık ömrü, hikâyeler olmazsa neye yarar? Bizi onlar koruyor, her şeye derinliğini ve anlamını hikâye veriyor. Hikayesiz kalmış insanlara çok acıyorum.

İnsanlar, ölülerini toprağa gömüp, gökyüzüne gitti diyen bir türdür.

Hayvanlar yıldızları göremez, çünkü başları eğik gezerler. Ancak başkaldıranlar görebilir onları.